بعضی از آدمها را باید چند بار خواند تا معنی آنها را فهمید و 

بعضی از آدمها را باید نخوانده دورانداخت.. 

بعضی آدمها جلد زرکوب دارند٬ بعضی جلد ضخیم، 

بعضی جلد نازک وبعضی اصلا جلد ندارند. 

بعضی آدمها با کاغذ کاهی نا مرغوب چاپ می شوند و 

بعضی با کاغذ خارجی.

بعضی آدمها ترجمه شده اند و 

بعضی تفسیر می شوند . 
بعضی از آدمها تجدید چاپ می شوند و 
بعضی از آدمها فتوکپی آدمهای دیگرند.
  بعضی از آدمها دارای صفحات سیاه وسفیدند و
بعضی از آدمها صفحات رنگی و جذاب دارند. 
بعضی از آدمها قیمت پشت جلد دارند. 
بعضی از آدمها با چند درصد تخفیف به فروش می رسند. 
بعضی از آدمها بعد از فروش پس گرفته نمی شوند.
بعضی ازآدمها را باید جلد گرفت.
بعضی از آدمها را می شود توی جیب گذاشت وبعضی را توی کیف. 
بعضی از آدمها نمایشنامه اند و در چند پرده نوشته و اجرا می شوند. 
بعضی از آدمها فقط جدول سرگرمی اند وبعضی ها معلومات عمومی . 
بعضی از آدمها خط خوردگی و خط زدگی دارند و 
بعضی از آدمها غلط های چاپی فراوان .
از روی بعضی از آدمها باید مشق نوشت و
از روی بعضی آدمها باید جریمه نوشت 

به راستی ما کدامیم؟..

از نوشته های مرحوم قیصر امین پور

 برشی از زندگی
محمود فرشچیان متولد ۱۳۰۸ هجری در اصفهان، از دوران کودکی استعداد و علاقه خود را در زمینه نقاشی نمایان کرد. وی دراین باره می‌گوید:
« ۴ سالگی را خوب به یاد دارم. روی زمین می‌نشستم و نقش‌های قالی را روی کاغذ می‌کشیدم. پدرم هم از این وضعیت راضی بود.»
پدر فرشچیان که نماینده فرش اصفهان بود و آثار نفیس را خریداری و جمع‌آوری می‌کرد، با مشاهده استعداد فرزندش، وی را به کارگاه نقاشی استاد حاج میرزا آقا امامی برد.
« درهمان‌جا حاج میرزا آقا امامی نقش آهو به من داد و گفت تا از روی آن نقاشی کنم، تا صبح روز بعد حدود ۲۰۰ طرح دراندازه‌ها و جهت‌های مختلف کشیدم. برای استاد باورکردنی نبود و از آن به بعد مورد تشویق و تایید ایشان قرار گرفتم.»● منتخبی از جوایز

▪ ۱۳۷۹: انضمام نام هنرمند در فهرست روشنفکران قرن بیست و یکم
▪ ۱۳۷۲: نشان درجه یک هنر
▪ ۱۳۶۴: تندیس طلایی اسکار ایتالیا
▪ ۱۳۶۳: نشان هنر نخل طلایی ایتالیا
▪ ۱۳۶۳: تندیس طلایی اروپایی هنر، ایتالیا
▪ ۱۳۶۲: دیپلم آکادمیک اروپا، آکادمی اروپا – ایتالیا
▪ ۱۳۶۱: دیپلم لیاقت دانشگاه هنر، ایتالیا
▪ ۱۳۶۰: مدال طلای آکادمی هنر و کار، ایتالیا
▪ ۱۳۵۲: جایزه‌ی اول وزارت فرهنگ و هنر، ایران
▪ ۱۳۳۷: مدال طلای جشنواره‌ی بین‌المللی هنر، بلژیک
▪ ۱۳۳۱: مدال طلای هنر نظامی، ایران